Sessizce Gidiyorum_

Yağmurlu bir günde sessizce sıyrılacaksın gözyaşlarından
Yürümeye başlayacaksın
Nereye gittiğini bilmeden…

Ama yine de gideceksin
Bilinmezler ülkesinin kimsesizler şehrine doğru

Önce Sana
Sonra kendine doğru…
Sessizce

 Yalnızlığa doğru…

Geride bıraktıklarınla
Seni bekleyenler arasında ince
İnce olduğu kadar da uzun bir yolda yol alacaksın…
Aklındakilerden kurtulmaya çalışırken
Onların arasında daha da derinlere dalacaksın…
Sessiz yalnız ve kimsesiz kalacaksın…

Yol devam edecek
Sen devam edeceksin…
Bacaklarına giden gücü kontrol edemeden
Sessizce
Kimsesizce yürüyeceksin
Nereye yürüdüğünü bilmeden…

Yolun sonuna yaklaştıkça
Artacak Sessizlik…

Sona geldiğini anladığında
Anlaman gereken zamanın çok ilerisinde olduğunu anlayacak
Geriye dönüş olmadığı kavrayacaksın…
Önce sessizce ağlayacaksın
Sonra yolun bittiği yerde bir kalabalık göreceksin
Sevineceksin
Yanlarına gideceksin
Yüzlerini gördüğünde
Sen de onlar gibi ağlayacaksın…
Sessizce ağlayacaksın…

Sonunda onlar da gidecek
Yalnız kaldığında
Tabutundan çıkmaya çalışmayacaksın
Direnmeyeceksin…

Yalnızca yalnızlığına üzüleceksin
Yapamadıklarından pişmanlık
Yaptıklarınaysa özlem duyacaksın…
Ağlayacaksın…

Sessizce ağlayacaksın…
İşte o anda sessizliğin ölüm
Ölümünse sessizlik olduğunu anlayacaksın…

alıntı