Sana Eylülden Sesleniyorum

SANA EYLÜLDEN SESLENİYORUM
 

SANA GÖNLÜMÜN EN HAZAN AKŞAMLARINDAN SESLENİYORUM
GURBET OLMUŞ BEDENİMİN SİYAH BİR DÜŞLE HEMHAL OLAN
ATEŞTEN GÖMLEK SEHERLERİNDEN
SABAHLARIN TAZELİĞİNDEN, GÜNÜN EN YORGUN SAATİNDEN
BİRDE, SANA İLK CAN DEDİĞİM TARUMAR OLMUŞ MEMLEKETİMDEN

SANA EYLÜLDEN SESLENİYORUM
OLURDA YAPRAKLARIM ELLERİNE BİR KEZ DOKUNUR DİYE
AYAKLAR ALTINDA ÇİĞNENİYORUM
HER DEFASINDA OMZUNDAN DÜŞÜP SAVRULUYORUM

SANA YÜREĞİMDEN SESLENİYORUM,
TEBESSÜMÜNÜ YİTİRMİŞ HAYATIMIN
GÜNYÜZÜ GÖSTERMEYEN GÖĞÜNDEN SELAMLAR GÖNDERİYORUM
SELAMLAR GÖNDERİYORUM KABUL OLAN TÜM SEHERLERDEN

SANA EN ACİZ, DUALARIMLA SESLENİYORUM
BAŞKA BİR GÜNDÖNÜMÜ BAŞKA BİR MEVSİMDEN
GÖKLERDEN TOPRAĞA İLK DÜŞEN YAĞMUR DAMLASI GİBİ
HER NEFESTE GÖNLÜME DÜŞ İSTİYORUM

DÜN YOKLUĞUNDA SESLENDİM DUYMADIN SESİMİ
BUGÜNDE DUYMAYACAKSIN BİLİYORUM.
YÜREĞİ ELİNDE YETİM ÇOCUKLAR GİBİ
ARTIK GÖKLERLE BİRLİKTE BENDE AĞLIYORUM

SANA ÇIRILÇIPLAK KAVGAMIN EN ONURLU DİRENİŞİNDEN SESLENİYORUM.
BİR YIĞIN SÖZ BİRİKMİŞ DUDAKLARIMDA SANA SÖYLEYEMEDİĞİM,
SERZENİŞLERİM SON NEFES DEM’İNDE SANA DOĞRU YOL ALIRKEN,
BEN SENDE BİTİP TÜKENİYORUM

Ömer Faruk Piri