Sen Bu Şiiri Okurken / Ahmet Selçuk İlkan / Video

SEN BU ŞİİRİ OKURKEN

Sen bu şiiri okurken
Ben çoktan bu şehirden gitmiş olacağım
Artık ne özlemlerimi duyacaksın bıçak yarası
Ne de telefonların çalacak gece yarısı
Ve bu zavallı yüreğim olmayacak artık

Seni sana
Beni... Beni  bir akıl hastanesine
Bırakıp gideceğim bu şehirden

Nasılsa kavuşamadım sana
Nasılsa dudaklarının kıyısına varamadım
Nedense bütün çıkmaz sokaklar adresim oldu
Ve nedense bütün kırmızı ışıkları üzerime yaktın

Ne ettimse

Ne yaptımsa
Bir türlü sana yaranamadım

İşte çıkıp gidiyorum hayatından

İşte seni de sana bırakıp gidiyorum

Artık
Pusulam hasreti
Saatim yalnızlığı
Ve takvimler sensizliği gösteriyor
Neylersin
Yolcu yolunda gerek
Belki bundan sonra
Belki senden sonra
Adam olur bu “asi yürek”
 Dersini alır da bu sevdadan
Bir daha
Boyundan büyük denizlere
Asılmaz kürek

Yarın bu saatlerde
Ben yollarda olacağım
Sen kimbilir kaçıncı uykuda
Masal mavisi bir rüyada
Ve elbette o korsan yüreğin
Yine pusuda
Oysa
İlk defa sesimi duymayacaksın
Sitemlerin sahipsiz
Soruların cevapsız kalacak
Belki ilk defa içini kemirecek yokluğum
Tanımadığın bir korku içini KAPLAYACAK

Ve ilk defa kendinle hesaplaşacaksın

Ne oldu?

Ne oluyor?

Ne olacak?

Sonra

Bir gözün kör

Bir kulağın sağır

Bir ayağın kırık

Bir kolun kesik

Düşeceksin yollara

Yani baştan başa yarım

Yani baştan başa eksik

Bütün duvarlar üstüne yıkılacak

Belki ilk defa

“Unutuldum” diyerek için yüreğin

sızlayacak

Ve sen bu şiiri okurken

Ayrılığımız çoktan başlamış olacak

Belki de tek tesellin

Belki son tesellin

Sana yazdığım “bu son şiir” olacak

SAKIN UNUTMA
“Bütün şehirler uyur

İstanbul uyumaz

Ve birgün

Bütün sevenler unutur seni

Ama bu “şair yürek”

ASLA UNUTMAZ...”

___

 Ahmet Selçuk İLKAN

sen kimbilir kaçıncı uykuda
sen masal varisi bir rüyada
sen korsan yüreğinle pusuda
ben yollarda olacağım
ve seni unutacağım