MuM ıŞıĞıNDa BiR KaDıN__

MUM IŞIĞINDA BİR KADIN

Mum ışığında bir kadın, eriyip bitiyor,
Mumu yakan alev, şimdi bedenini bitiriyor,
Damla, damla yanan mum, sanki yüreğini eritiyor,
Ateşler içinde benliği haykırıyor..

Mum ışında bir kadın, acıyla gülümsüyor,
Alev büyüdükçe kahkahalar çığlığa dönüşüyor,
Izdırap içinde ışığın sönmesini bekliyor,
Eriyip biterken, damlalar gözyaşına dönüşüyor..

Mum ışığında bir kadın, yüzündeki güller ağlıyor,
Alevler sanki, her bir yaprağını kavuruyor,
Acıları sanki, tüm hücrelerini dağlıyor,
Çaresizlik içinde alevin sönmesini diliyor..

Mum ışığında bir kadın, rağmen yaşamak diyor,
Yaksa da bu gerçek tenini, yinede düşlerini arıyor,
Eriyen her damlasında, acıları sızlıyor,
Bugün olmazsa yarın, alevin sönmesini bekliyor,

Mum ışığında bir kadın mavileri hiç tükenmiyor,
Hayata yine de umutla gülümsüyor,
Yaşamak buysa eğer, acı çekmek, tükenmekse,
Rağmen yaşamak diyor..

Alıntı